kappers stonden vroeger bekend als “ruige mannen” en zij werkten in winkels, op stranden, in huizen en in cellen: zij waren degenen die “de mannen lieten gaan”. Jongens gingen naar het strand om volleybal te spelen of om bier te halen op het strand of ze vernielden zelfs het meubilair in de huizen van krakers, om de aandacht van de vrouwen te trekken.
De jaren ’60 maakten plaats voor meer professionalisme en de kijk op de zaak veranderde: in plaats van te leven van alcohol en sigaretten, begon het trio hun haar te laten groeien, zich beter te kleden (in pak en mooie kleren) en een relatie met de klanten op te bouwen door voorlichting, informatieve tijdschriften en herhaalde bezoeken aan de salon.
Tegenwoordig heeft de term barbier en barber shop de meer professionele betekenis verloren en wordt hij algemeen gebruikt om een kapsalon aan te duiden die wordt gerund door een handvol individuen die hun eigen zaak runnen ondanks de concurrentie van andere bedrijven in hetzelfde gebied. Er zijn geen meesters of gelijken bij een kapsel, in plaats daarvan werkt een groep hairstylisten samen om de klant het perfecte kapsel te geven.
In sommige winkels leidt een centrale instructeur de werkzaamheden, in andere worden afzonderlijke cursussen aangeboden. Zelfs meisjes van vijf jaar oud worden opgeleid om hun moeder te helpen met het knippen van hun haar. En sommige mannen, bijvoorbeeld een kalende restauranteigenaar, laten hun haar knippen in een kinderdagverblijf.
Meestal zijn de hairstylisten oudere mannen en vrouwen die in meer traditionele banen hebben gewerkt. Zij dragen de typische kapsels, maar slagen erin ze te selecteren volgens de laatste stijlen en trends. Zij hebben meestal een zeer ernstig voorkomen en zijn zeer zorgvuldig in hun kleding.
In sommige winkels kan een buitenlandse stylist even doeltreffend zijn als een binnenlandse stylist. Er zijn ook buitenlandse hairstylisten die door hun jarenlange ervaring op de hoogte zijn van de laatste trends op het gebied van kapsels. Het werk van een buitenlandse stylist kan echter niet even doeltreffend zijn als dat van een ervaren binnenlandse stylist, tenzij de clientèle in de winkel verandert.
De meeste buitenlandse dameskappers hebben in Amerika en Europa gestudeerd, en leren in sommige gevallen zelfs meer dan de binnenlandse stylisten. En de meesten van hen hebben na het verlaten van de opleiding een kapsalon in hun thuisland opgericht. Dus, hoe getraind ze ook zijn, ze kunnen ook goed haarwerk leveren.
Er zijn verschillende soorten haarstijlen, omdat verschillende sociale culturen verschillende haarstijlen kiezen. De Amerikaanse Indianen, bijvoorbeeld, verkiezen hun haar steil, terwijl de Chinezen hun haar liever krullen. De Britten binden hun haar graag in bosjes, terwijl de Japanners het liever natuurlijk steil houden. De Afrikaanse landen geven de voorkeur aan steil haar, terwijl de Fransen het graag krullen of met een beetje golf aan de uiteinden. De Indiërs en de Amerikanen zijn ook verward wat de lengte van het haar betreft: de Chinezen houden van lang haar en de Britten van kort haar.
lees meer: